Vinna og ekkert nema vinna, það er bara ekkert annað sem kemst að eins og er. Ég hef varla farið að lyfta síðustu tvær vikur útaf mikilli vinnu. Ekki það að ég sé að kvarta eitthvað, mér finnst vinnan vera algjör snilld. Var einmitt að fara í river rafting í fyrsta skipti í síðustu viku. Var hreinasta snilld, stökk fram af 4 metra kletti tvisvar sinnum. Hvítá var mjög vatns mikil og við áttum flest öll mjög erfitt með að synda að landi. Var einmitt í ferð með 28 snillinga frá Danmörku. Enduðum svo seinnna um kvöldið á veitingastað á Stokkseyri sem heitir Við fjöruborðið og þar var borin á borð hvítlauks-og smjörlegin humar með meðlæti sem var svo gott að ég er slefandi núna bara við tilhugsunina.
Svo er það næsti fimmtudagur, ég er að fara með fullt af fólki í ferð um Þingvelli, Gullfoss, Geysi, Sleðaferð á Langjökli og svo er farið á Hótel Flúðir að gista. Daginn eftir er farið að borholu hjá Orkuveitunni þar sem vatnið er 230° heitt og þegar þú stendur við hliðiná holunni er þrýstingurinn svo mikill að líkaminn nötrar og þér finnst eins og hjartað í þér er stopp. Þegar maður er að skrifa þetta er þetta ekkert merkilegt en þegar mar er búin að vera hliðiná þessu apparati ertu bara í hálfgerðu sjokki. Manni líður eins og smá peði. Krafturinn er geðveikur.
17. Júní er að fara að renna í garð, ég get ekki notið þess neitt að kíkja í bæinn né fara á Ísland-Svíþjóð því að ég er að vinna. Þetta er það eina sem er leiðinlegt við starfið sem ég er í. But that´s life!